Bir kaç gün beklemek

Bir, gün ışığındaki, ışınlara maruz kalmış,
Bir ton dünyanın kahr-ıni çekiyorum.
Her fırsatta kendimi avutup,
Kendimin selasını okuyorum.
Kim sağ, kim öle.
Kalmadı vakitte...
Bir günbatımı manzarası çıksa
Sırtımı kayalıklara verip, seyre dalsam
Belki o vakit, meçhul olur,
Bütün dedikodulardan uzak olur,
Bu yorgunluklarım.
Ve öyle başımı, dikili taşa yaslardım.
O zaman kimselerde fark etmez,
Düşlerimden kopmuş uykularımı...
Çok düştüm ama kaldırmak için
Oralı olmayanda bir hayli çok idi.
Sanki, ulu orta bir dilenci gibiydim.
Gözeneklerimdeki kızarıklık,
Tuzlu yağmurun, bir eseri.
O kadar bekledim ki
Güneşin bir gün benim içinde doğacağını
Rüzgarın bir gün benim içinde eseceğini.
Ama nafile, çünkü;
Ölüm çoktan düştü, omuzlarıma.
Sevmekte bir hayli güzel idi
Şimdi kalksam, sirkelesem kendimi
Neye yarar ki,
Dünya da o kadar, şuursuz varken,
Taş olsam bu kadar, acı çekmezdim
En azından canı yok, Cananı yok.
Sevmelerimde durdu. Bir kaç güne
Varsın dursun, o iyi olsunda
Ben yalnızda, ölürüm.
Ama bir şey var ki
Sabırla bekliyorum.

#Peryasız