APTALLAR MÉHELLESİ
yakam uzaklığında ölüm,
gezgin gezici beynim yapışkan,eziyet hele dost kırgınlıkları !! asılmış göğüsümün üstüne,yeminli intikam! yüz yıllardır yufuna Yusuf’una ki tamamlanmıyor çözümsüz asalak beyin Amip i öyle ya ! ne gidenler döndü nede güvercinlerim geldi sardığım hüzün ateş yanması elim şarkım kırgın,kırılgan keşk! indirebilseydim havayı solusaydım güzel kokunu ? sen yoksun ya ? yine dolun ay dolandı ayaklarıma yine üç ayaklı sehpalar hazırlandı ferman infazı sarıldım sen diye bellediğim akan lilli sulara? yakalamaya çalıştım göz yaşlarımda ki haksızlıkları ağladım ağladım gittiğin güne nalet edip ağladım ! zaten senelerdir ne elimden mendilim düştü ? ne de gözüm de ki yaşım kurudu ? dedim ya ? yakam kadar ölüm ! penceremin perdelerinde sisli çift göz daha dün dolaştım mezarlıkları herşeyim yarım herşeyim yamalak yani sanki hazır değilmişim gitmeye son günüm ! İzinden gidecek takatim mı var ? dön döneceksen bekler gözlerim artık gitmiyorum aptallar méhellesine biliyormuydun ? titriyor pastonumun epilepsi elleri titriyor elimde ki direnç dirençim gidene kurban mı kesilir ? d ö n d ü ğ ü n de kurbanın olmaya hazır bedenim? Kadir Haktan Türkeli |
Yüreğine kalemine sağlık
_______________________________________Selamlar