Senden aldım sevdanıSenden aldım sevdanın adını Dün gibiydin bugüne bırakıldın Ve hala içimdesin sarımsı saçların O güzel tenin yoksulluğumun dilencisi Bahçende yakılan taşların vardı Bir oldular yaktılar bendeki beni Dön desem gelebilir misin Bir defa bakıp yol alsam ölümsüz- Lüklere kimbilir belki amansız Olu veririm gurbettekileri gözlerim Umut besliyorum gönül diliyle güneşimi Kapattılar ellerimle siliyorum ki Onlar vardı tanıdıklarım dı yüzler kara Yıllarca sayıkladığım şiirane gözlerle Baktığım her yer konuşulan ne varsa Altında aynı ses aynı nefes çürütülen Çoban kavalı yürüdüğün yol ardında Bıraktığın deli yosman yani senden Aldığım sevdandı adını hüzün koydum O yüzden mavilikler hiç bitmiyor İbrahim gibiler hiç susmuyor İbrahim KANDAMAR 09.10.2010 |
Yüreğine kalemine sağlık usta
_______________________________________Selamlar