İSYANSIZ DİL İMEser durur sam yelleri, Rahmet düşmez çöllerime. Aşamam ki sarp belleri, Hasret kaldım illerime. Kimi okur, kimi yazar, Yaptığımı eller bozar, Gözden iki damla sızar, Düşer benim ellerime. Dert içimi kavurunca, Harman gibi savurunca, Her gelen bir taş vurunca, Değer gönül tellerime. Başımda bir bela döner, Gözlerimin feri söner, Ağaçlara baykuş tüner, Bülbül konmaz güllerime. Meyve diksem dolu vurur, Ekin eksem erken kurur, Fersiz gözler bakar durur, Kuşlar gelmez göllerime. Bazı kullar vefasızdır, Sanma dertler şifasızdır, Yorgun gönül sefasızdır, Köz karışır küllerime. Dost bildiğim çıkmadı mert, Yattığım yer taştan da sert, Ağır gelir çektiğim dert, İsyan girmez dillerime. Sabri Koca |