( Gazi mağusada ki, başka bir Hatıram .)

mağusada bir çamiye yeni atanmıştım
cemaat halkalanmış etrafımda gördüm
sevgi ile bakan, o gözlerini görmüştüm
Ali dayı,esikiden bir tane hocamız vardı
niyyet edip,önünde ki, Hocaya uymuştu
aklını bir şey gelmiş,namazını bozmuştu
yandaki camiye gidipde,namazını kılmıştı
niçin öbür camiye gittin diye sormuşlardı
sebep ne, diyenlere şöyle cevap vermişti
hoca kaybettiği,o düvelerini aradı demişti
sen ne dersin,hocanın, bu haline demişti.

camiyi terk eden hoca,yanlış yapmış dedim
herhalde çok şan,şöhret, peşinde idi dedim
Allah elimizde olmayandan sorumlu tutmaz
elde olmadan akıldan geçeni sormaz dedim
namazımızı noksanı ile kabul edecek dedim
bizi annemizden yüz bin kat sevendir dedim
Allah huzurundan asla boş çevirmez dedim.

birinin namazı kabul olsa,hepsinin olur dedim
birinin tövbesi kabul olsa,hepsinin olur dedim
birinin duası kabul olsa,hepsinin ki olur dedim
Allahın Rahmeti ve affı cemaat üzeredir dedim
Merhameti ile kalbimizi islama,açandır dedim
namaz,niyaz,duayı bize kolaylaştırandır dedim
o günden sonra cemaatimizin artığını gördüm.

ABDULKERİM KAYA..31.10..2019.ANKARA