Başlıyor içimdeki çocuğun,yüreğime vuran uğultuları
Ne yapsam olmuyor
Umutsuz kaygıların
Göbeğini kesiyorum
Uçuk renkler
Solgun bakışlar
Ve
Sessiz nağmelerini bir türlü söküp atamıyorum ciğerinden
Bütün paragraflar isyanı anlatıyor
Bütün resimler hüzünlü
Gölgenin altındaki,heybetli duruşun
Kamburlaşmış
Beyaza çaldığım çivit mavisi
Dağıtmaya yetmiyor karanlıklarını

Senki
Uçsuz buçaksız köşelerde
Gülleri açtıran
Gözlerinden akan her damla yaş
Can olurken güllere
Neden ölüme terkediliş
Kirletilmiş düşlerine inat
Yağmurlar yağdır
Arındır düşlerini

Biliyorum
Çok uzak
Gökyüzündeki yıldızlar
Karanlıkta papatya tarlasını anımsatan bir örtü gibi kaplarlar her yeri
Onlar sana gelemiyorsa
Sen git onlara
Ört üzerine
Çek bir nefes
Kontağı kapat
Kes dünyayla olan tüm ilişkini
Kelebekler uçsun etrafında
Rüzgarın getirdiği melodilere ver kendini
Yuvarlan papatyaların üzerinde
Tatlı bir tebessümü esirgeme onlardan
Ve onlara
Teşekkür et

Öyle dedikleri gibi
Üç yapraklı yonca felan yok çocuk arama
Talih kuşu da hikaye
Avutma kendini böyle öksüz masallarla
Yonca da sensin,kuşta
Kaz içindeki mezarı
Uyandır içindeki uyuyan çoçuğu
Arındır onu topraktan
Kan kusturan yalnızlığindan
Yıldızlardan taç yap başına
Papatyadan olsun gelinliğin
Kiraz çiçekleri belindeki kemerin
Bildiğin en güzel şarkıyı söyle
Yürü yalınayak
Dikenli yolların üzerine
İpekten halılar serilmişcesine yürü