UNUTMAK
Unutmak diye bir şey vardı sanırım..
Yoksa nasıl katlanırdı onca acıya insan... Hayatından unutarak süpürdüğü onca acıyla nasıl baş edebilirdiki... Unuttukça gülmeyi, unutamadıkça susmayı öğreniyor insanoğlu. Ne acılar ilk günkü tazeliğinde nede mutluluklar baki.. Anda yakaladığın mutluluklara razı oluyor insan .. Şükrediyor hala nefes alabildiğine ... Nefessiz kaldığı nice acı gecelerden sonra O acılardan unutmayı öğrenerek intikam alıyor işte.. Bir daha kalbi bir serce kuşu misali Tir tir titremesin diye.. NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT |
Kaleminiz daim olsun.👍