Beni sevmediğini söylediğin günler
kaybettiğim evimin anahtarını saklar;
sana kızdım, kızdıkça yüzük parmağımdan biraz daha kestim…
kestikçe kalbimin acılarını saklar…

Sevgiden nefretin hain tuzakları
hatırlamak istemediğimiz anıları,
adı unutulan dostluklar
unutulmaz anları saklar…

Üst perdeden pervasız konuşmalar
cesur ve atılgan delikanlıları;
ruhumun gizli, karanlık yanları
yüreksiz aşkların limansız düşlerini saklar…

Var olan aşkım
var olan aşkından meydana gelen sonuçları;
yürürken düştüğümde acılarım,
ruhumu burkan derin acıları saklar…

Düşmana yakın dosta uzak duygularım
haritamın en yüksek dağında ki karları;
bu yol bizim yolumuz değil,
bu yol aradığımız sevgi yolunu saklar…

Doğuştan gelen yaşamak arzum
sevmek arzusuyla karışık aşkları;
güneşle bir sıcaklığın
mıknatıs gibi çeken ölümü saklar…

Gözlerine her bakışım
kendine dönen dünyadan bir kaçışı;
dokunduğun elim
rüzgarda savrulan en güzel saç telini saklar…

Kırık kelebek kanadı dolu
ırmak damarlarım,
bana ulaşmadan eriyen
zayıf kar tanesi sesini saklar…

Kalesiz ve askersiz
düşünceden kentlerim,
aşk mahalli yüreğimde
parmak izi kalmış sevgileri saklar…

Öylesine bakışlarımın bin bir anlamlı yüzü
yoksullara dair yansızlığın adaletsizliğinde ki bilge gözü;
aşkım, denizi olmayan
kavuşmasız en büyük nehri saklar…

Sev beni ödüllendir aşkımızı diyen dilim
tek kişilik çoğul yaşamın kolektif sözlerini;
kalbimin edison’u gök aşkım
kılık değiştirmiş arzularımın rüyalarını saklar…

Henüz doğmamış diğer yarım
karanlık, tanımsız korkuları;
gelecek tasalı, iç sessiz ömrüm ,
ağır ve hantal,kum saati doğruları saklar…

Gökyüzü görmemiş kalbimin anahtarı
darağacında yetişmez fidanları ;
buğulu esintilerle gelen gözyaşları
her sabah doğan düşündaşları saklar…

Sevdamıza yoklama çeken ayrılıklar
aklımı yenen kalbimin acısını;
ruhumun derinlerinden geçen yeni aşk yolu
attığın her bakışla kalbimi on ikiden vuran bir sevgili saklar…

Sevgisizliğin hedefinde ki o masum aşklar
kalplerde eşit olmayan savaştan tuzakları;
ruhumun orduları sevda sözlerim
kalbimin ortasında beyaz bayrak saklar…

Aklımla uzlaşan kalbim
onursuz teslimiyetlerin en ağırını;
ölüm tarlasının mutsuzluk adlı katili
sensizliğin kıyısında bir altı patlar, bir de ölüm saklar…

Veda vakti habercisi göçmen kuşlar
unutmak zamanında sevmeleri,
adımlarını sıklaştıran aşkın karşı devrimi aklım
aşk satranç oyununun piyonu kalbimi saklar…

Yuvarlanıp giden, tek düze, suya yazılmış sözlerin ilişkileri
karanlık gölgeler içinde veciz sözleri;
başı öne eğik yaltakçı zihniyetler
şeytan renginde özdeyişten yürekleri saklar…

Ruhumu düzene sokan kalbimin suyu
uyanışıyla ,
insanlık durumuna yönelik
var oluşumun ispatı düşüncelerimi saklar…

Duygular kıymetinde kelimeler
ayrılık bizi evine çağırana kadar
aşk yolunda kaderi bile şaşırtan
gönül mayınları saklar…

Açık zihnim ve güçlü belleğim
zaman ve mekan aşan ütopik tasarıları;
aklım ve kalbimin tutkusu
senden yana aşklar saklar…

Günlü aşklar
karanlık odamda güven ışığı;
gündüzün son,gecenin ilk saatleri
açılmış beyaz sayfalar saklar…

Belirsiz akşam karanlığı çökmüş ruhum
aşkın gün ışığından uzakta akşam güneşi yaşımda,
destansı bir liman kenti olan
aşkımın güven mektubu yüreğimi saklar…

Serin akşam yelleri gibi hayatıma giren kadın koynunda
gül kokulu gece açan çiçeği;
kuşlar sınıfından kartal takımının gece yırtıcısı kalbim
akşamlı sabahlı dağ yamacı düşler saklar…

Yıldız yıldız sevmelerden örülü gök ada-m;
denize kapak , göğe direk imkansızları;
halkın beni çağıran mazoşist çığlığı
gerçekçi olan imkansız düşleri saklar…