Varlığının, Yokluğu ..
Bir gece yarısı, zifiri karanlıklar ardından
Süzüle süzüle girdin camımdan.. Ay ışığı misali.. O gece, gün geceyi devirdi. Kış, bahar.. Gönül; Lal oldu, herkesi eledi.. O gece; Bir yol açıldı. Uzun ve meşakkatli.. Kenetlendi dil konuşmadı, söylemedi.. O yol da ; Toprak ile beden bütünleşti.. Ağaç misali.. Ne bir adım ileri, ne bir adım geri.. O ağaç da ; Soldurdular, yapraklarımın yeşilini.. Döküyorken, umut meyveleri.. Budadılar, verdiğim tüm emekleri.. Yağmurlar, yaş oldu süzüldü yapraklarımdan Ne kuruyor ne yeşeriyorum.. Bir direk misali.. Ne bir adım ileri ne bir adım geri.. Yasin Dağcı |