Yokluğuna Zemheri Vurdu

Ayın şavķı vururken yüzüme
Üzerimde demlenmiş yalnızlık
Ďüş dedikce yakama yapışan
Yapışdıkça canımı yakan

Bir avuç hasret
Ceplerimden biriktirdiğim
Adı sen
Yokluğuna anlam veremediğim

Bıraktım
Yığılsın omuzlarıma
Sana dair senden kalan
Ne varsa

Gel, gör halimi diyemiyorum
İnadından gecmeyen gecenin kollarındayım
Parmaklarımda nikotin kokusu
İçimi dağlayan hicran yarası

Alayına isyan
Düpedüz isyan
Gidipte dönmeyene
Susupta izleyene

Avazını kestiğim saatler yaraĺı
Cılız bir ıslık sesi dolanır diline
Hangi yola sapsa önünde engel
Dönülmez bir vedanın sonunda

Ne havada bulut ne toprakta su
Çöl diyor yüreğim öl
Onun olmadığı her yer çöl
Kemiklerimi kasıp kavuran

Dört bir yanım uçurum
Adım attıkca geri gidiyorum
Yaklaştıkça uzaklaşıyor
Uzaklaştıkça azalıyorum

Sen
Dipsiz bir sessizlik kavgası
Dudaklarımın arasında kopan çığlık
Sen
Ömrümün celladı
Çek al boyumdan
Ayrılık denen yağlı urğanı
Çek al
Ölüler yaşamaz ki

Remziye ÇELİK
21/10/2019 -22:00