GÜNEŞ BATACAK YİNEGüneş batacak yine tekrar akşam olacak Kalacağız başbaşa ben ve karanlık gece Ah şu hırçın yüreğim hüzün ile dolacak Gözlerimde yaş olup akacak gece gece Açacağım yetmişlik durmadan içeceğim İyice sarhoş olup kendimden geçeceğim Düşlerimde yok olur o afaroz kayıklar Sonra yasaklı dilim tek ismini sayıklar Gözümde akan yaşı karanlıkmı silecek Mazinin ahenginden ben nasıl kaçacağım Kaçsam kokaklığımı sana sevdam bilecek Hayatımın özeti böyleyim yirmi yıldır Değişmedim ne yazık zaman geçip gitsede Bilirim yaşadığım hayat hayat değildir Karşı koyamıyorum ömür akıp bitsede Bulaştığım her işi erkeninden batırdım Kazandığım ne varsa hep içkiye yatırdım Sarhoş gezdim bir ömür seni unutmak için Başaramadım asla bilmiyorum ki niçin O halimi kınayan inan zalim ellerdir Ben beni yitirmişim geçince düğün göçün Yüreğim unutsa da hatırlatan dillerdir Tekrar sabah olunca tekrar aynı mevzular Yıpranan benliğimde açılınca gözlerim Dilimde isyanlarla yok olur tevazular Eş dost her kim var ise incitecek sözlerim Senden sonra yanımda kimsecikler kalmadı Bıraktığın ayaşı başkaları almadı Yaşlı anacığımla yaşarım bir başıma Otuzlu yıllar bitti vardım kırkbir yaşıma Kesilirmiş başları yaşlanınca kuzular İçimde ki hicranım büyüyüp koç olmadı Acılar harmanlanıp konsalarda döşüme Boyunca çocuğu var yaşıtım olanların Mürüvetim duruyor anamın kursağında Bende ki kısmetsizlik senden arta kalanlar Hevesi istekleri kaldı gençlik çağında Kara günü bellemiş ayrıldığımız günü Konu evlilik ise önüme sürer dünü Sen olmasaydın eğer mutlu olacakmışım Gösterdiği kızlardan mutlak alacakmışım En büyüğü derdimmiş yıllarından çalanlar Evladını haline her gün yanarmış canı Birde dedikoduyla arkasından gülenler Mehmet Kılıçel 13/09/2001 |