BİZ ÇOCUKKEN
Biz çocukken
Kağıttan gemiler yapardı babam Su getirir yüzdürürdük Islanırdı gemilerimiz Hayallerimiz gibi suda boğulurdu Tüm gemiler Biz çocukken Kağıttan nesneler yapardı babam Tüm oyuncağımiz onlardı bizim Onlar ıslanır yeniden yapılırdı Hiç usanmazdı bunlar için Dedem masal anlatırdı bize Nereden bulurdu bilmem Hiç bitmezdi anlattikarı Yorulmaszdi anlatırken Bizler yorulur uyurduk erkenden Biz çocukken umursamazlık hayatı Alir basmizi çıkardık oyun oynamaya Köşe kapadık birbirizden Topumuz bile yoktu ama Çorap tomarıyla dalyalardık birbirimizi Mutluyduk herşeyden önce Umutla bakardık hayata Hepimizin amacı vardı Ben öğretmen sen işçi olurdun Ama sonunda hep mutlu olurduk Biz çocukken çocuktuk Büyük bir aileydik işte Gitme çocukluğum Beni terketime ne olur gitme Demet Akyurek |
Duygular anlayacak şekilde berrak…
Şiirde satır geçişleri mükemmel...
.......................................Selam ve saygılarla.