Sessizlik...Kime yadigâr kalsa gözleri Gümüş döker katlin pürüzsüz aczine Sürer bakışlarını Ahreli bir kâğıt kanadından uçan şiire ... Uç umuruma süzül Fısılda izinsiz soluklara Us uykumun derinliğini yoran rüya Sessizlik güzeldir İçinde kendini biriktirip Seyreltir insan her defasında Ateşe dayalı alın yazısı Sıyrılır avuçlardan Gamlı ırmak ızdırabıyla Direşir ıraklarla Hangi yüzü yoklasa Döner yılana Kabil olmayan mesel müfredatımla Anlamı zıt yüklenir neşrin sakası Usulca taşınır dip yırtığı sancı Tutku gecenin ulu uykusudur Aşk maltızında nöbet tutan alevin uykusuzluğu Ben yana yana... Kolay değil Fecrikâzip bir aldanışla uyanmak Küle dönen efkâr demli nakarat Tan da bakir gelin uykusu Birazdan Gecenin küs bakışları Yerle göğü aralar... |
İşte böyle..