Hiç...Aklı evvel zamanda bırakıp Ömrü beyhude Her acıya tanıklık ettim O çok uzaklara bırakıp Kendine doğru giden seyyahlarla birlikte Gezdim… Varlığını tatmadan yokluğunda Ah ile şahlanmış yürekleri aşka han edilişini Bir ruh kaç kere bakir sevişir Ki; Sever tutsaklığın ölümden önce gelişini… Bu yüzdendir ücra mecralardan kervanlara seslenişimiz Özgürlüğümüzden feragat edip Zulme mihmandar olur Nakşedilir soğuk mermere tenimiz Yine de hiç der geçeriz. Deniz gibi… Kıyı şeridini öpmeye devam etmeli Kaç kere ittiği önemli değil… |