MüsaadenizleŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Aynı yerde 30 yıl sonra...
Ben ve oğlum..... Bu şiirim veda gibi algılandıysa affola. Vedaları sevmem, şiir benim için hayatın bir parçası, ekmek su gibi. Ben onunla besleniyor, onunla soluk alıyorum da diyebilirim. Sadece araştırmak, geliştirmek ve daha faydalı olabilmek adına kısa bir ara vereceğim. İnsan her daim kendini yenilemelidir diye düşünüyorum. Yine buralardayım. Saygı ve selamlarımla.
bu sabah göz göre göre tek tek yitip gidenleri izliyorum.
gidenlerden geriye kalan tecrübeler, hâlâ ediniyorum. iki üç mısra kadar okundumsa kâr, müsaadenize istiyorum. Mesut Tütüncüler 14.10.2010 DENİZLİ |