Hüznün rüzgarları üşütür seni
Gurbete gidene dur diyemezsin
Hasret ağlarına düşürür seni
Hançer al sineme vur diyemezsin

Siyah zülüflerin telinde aklar
Arada sırada Azrail yoklar
Bilirsin ki seni yaratan saklar
Alırsa sineyi dur diyemezsin

Sıla uzaklardan özlenen yerdir
Kavuşma umudu besleyen serdir
Un serersin artık ipleri gerdir
Hasret oklarını kır diyemezsin

Avutmaz gönlünü duymadığın söz
Dinmiyor içine dökülen o köz
Silinmez ruhuna çizdiği o iz
Kabuk tutmaz kanar kir diyemezsin

Nedir bunca çaba ve bunca emek
Dönüp baktığında eyvaah sa demek
Göz yaşına katık olduysa yemek
iyi de kötü de bir diyemezsin

MERYEMCE


teşekkürler efendim

O nasıl bakıştır, bir ballı börek
Nasılda atıyor, bende ki yürek
Gözlerin söylüyor, söze ne gerek
İfşa olmuş aşka, sır diyemezsin.................Aşık Lüzumsuz