Yazık
Yırtıldı bu gece bütün sokaklar
Ay ışığını kesti Sokak lambaları aldı yerini Bense düştüm dizlerimin üzerine Ne zaman kalkarım bilinmez Inandığım ne varsa koptu şakaklarımdan Beyazlar düşse saçlarıma görünmez yine de Üzerimde gezen kara buluttan Uyku tutmaz tutunmaz gözlerime Seni unutmayı İlk kez arzuladım bu gece Kanatlarımı kırıp yerine sapladığın paslı çivilere asıldım Bir çeşit intihar bu Kaybettim Evet bu sefer gerçekten Ve küstüm Aşka olan bütün takatimi Son cümlende öksüz bıraktım Şimdi sen benim için buzdan şatolar da Yüzümü yansıtmayan kırık bir aynasın Yazık ki ne yazık Onca zamanı sende harcamışım Var olduğunu sandığım gençliğimi Aslın da bir ihtiyar olarak tamamlamışım. Huzur evlerine yol almış Ama hastane morgları gösterilmiş bir ihtiyar. (11 Ekim 2019) |