fevtya bırak ben öleyim ya da şiir kalsın tüm cenazeler… hikayesi çerçevesinden, çivisi çukurundan sürgün belkiyim dudakları olmayan bir aşkım gecelerim susuz toprak gece motifli düş sapağıyım söküğüne pasak şafağım ki daha gözünü kırpmadan sabah katledilen bir serçeye utancım günüm, güneşim sağır kınım, kılıcım kör cellat acı büyütür insanı, aşk öğütür aşka geldikçe toprak, salyalanır ölüm buğusuna makyajlanmış bir camda bizdüşümü buz tutmuş hoşçakalım, hoşçakal… ilhanaşıcıekimikibinondokuz |
vay şiirin haline.
Şiir şiir olmuş , tebrikler çok güzeldi..
Selamlarımla..