Yıkılan Umutlar-2
Gittin ve yıkıldı
umutlarım, Ardından toplarken gözyaşlarımı enkazlar altında, Paramparça ettiğin yüreğimin derinliklerinde fırtınalar kopuyordu, Ve acılara bu kadar direnmişken, Bakışların,çaresizliğimin üzerini nefretinle örtüyordu... Kuruturken hüzünle beslediğim aşk tohumları, Gözlerim dolup taşıyordu, Buza dönmüş bedenimi ıslatırcasına, Ve başlarken sol yanımda dinmek bilmeyen ince sızın, Yalnızlık, incinmiş duygularla elimden tutup hayata isyan ediyordu... Ey sevda bahçeme lekesini bulaşturan Dilba Hanım! Kapa gözlerini ve sendeki Şairini sil, Değmezsin artık, uğruna yazılan tükenmiş mısralara... |