Eylül gidiyor pür telaş, teşrinler kapıda. Bu ahvali yazmamak olur mu Hafız.

Eylülün Rengi Eylül
Zamanın gergefinde mahzunlaştı birden gül
Yazdan kalma günlerin fersizleşti gözleri
Başlı başına mevsim eylülün rengi eylül
Takvimlere derkenar yârin kurşun sözleri

Haziran usareli hatıralar depreşti
Bir gülün gamzesinde yedi renk yedi ışık
Eylül kısa ömründe gülle nazı üleşti
Güneş gözlerimizle bir dargın bir barışık

Düş görür güvercinler Ankara pek serince
Dalların şekvasını ne duyan ne gören var
Ehl-i zarafet bu dem eylül inceden ince
Veda mevsimi eylül daim yirmi dört ayar

Eylül bence bir roman harfleri som gümüşten
Üşüyen yanlarımız onun içinde saklı
Eylül yadigâr bize sımsıcak bir gülüşten
Ona emanet ettik giderken gönlü aklı

Gitse de burukluğu sinemizde kalacak
Bir masal diyarının emsali yok perisi
Veresiye yazıldı hanemizde alacak
Dönüşünü bekleriz eylül nazın çerisi

Eylül başka bir mevsim hüznün mağrur ikonu
Kısalıp giden günün yarasına tuz basar
Belki hüzne bidayet yahut vefanın sonu
Eylülü merhem yapıp üşüyen sinene sar...
Ankara29Eylül2019 İbrahim Kilik