YOKLUĞUN ÖLÜM
YOKLUĞUN ÖLÜM
Sanırmısın ki bu Can Depreme dayanıksız Ben ne ZELZELER... ARTÇILAR ... DEPREMLER ... gördüm Devrilmedim Belki hasar gördüm Belki bastığım taşlar sarsıldı Evler ,odalar ,yuvalar Bir tomar oyun kağıdında dağıldı Tuz buz gibi saçıldım Ama devam ettim Umudu sırtıma Gözlerini ufkuma sabitledim Yılmadım Günü geceye ;geceyi güne ekledim Yarından sayfalar açtım Tertemiz bembeyaz düş bahçeleri Umudun kanat çıptıgı Baharın müjdecisi Yarınlar... Dünleri kahırları toz bezi ile silecek Gülüşlerin... Notasız sesin... En güzel ıtırı cümlelerine dikecek Anne ben geldim Diyecekkk... İşte o gün kapatsam gözlerimi Son kez gülen gözlerinde Tebessümle gideceğim... Deprem ... Artçı... Zelzele... Ne ki... Yokluğun ÖLÜM Yokluğun ÖLÜM... SİBEL KARAĞÖZ |
Depreme dayanıksız
Ben ne
ZELZELER...
ARTÇILAR ...
DEPREMLER ...
gördüm
Devrilmedim,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
engüzel umut devrilmemek
tebrikler