Kayıp...Alnın yol tutmaz çizgileri Bir tarih yazgısıysa Git gide derinleşir yaşam izleri Sen nereye gidersen git Kalp dediğin olmaz seferi Dur! Birazdan gün düşer... Kar, kış kıyamet, kül kar altında ne işin var yollarda... Hayat derinliğine sürdüğün şu aklın kör uykuları rüya da göstermez olmuş sana. Ayaz katresi gözlerini devirip umudun soğuyan ayaklarıyla, uzaklarına nasıl gideceksin? Kimse bilmeyecek! Bir söğüt yaprağından sana eğildiğimi Eğilip uykulu gözlerini öptüğümü Güneş doğmadan Sessizce akacak nehrin suları İçim taşacak Eflake ser çekmiş gümüş sumrularla Bir denizin koynuna usulca sızacağım Çemberine oyalanmış kaya efkârıyla Çarpıp darmadağın olacağım Sahile olan özlemimi dalgalarla yüzdürüp Kumsalın denizle sevişme nakaratı Çakıl taşlarında koşup tekrarlayacağım Kolay olmadı... Kaç rüzgâr yırtığı bulutu diktim göğe Geceleri yağmur yağsın diye Kaç nisana yamalandım Aşıklar ıslansın diye Doyasıya ıslanmak ıslanmak ...Ve sırılsıklam kalmak Yol almak... Defalarca yine bulacağım kendimi Kaybedildiğim gibi Yüzümde sırıtan yaşlar olacak Ben bir an olarak kalacağım Öylece yaşlanacak zaman Senin için de… |
Beğenerek ve haz alarak okudum mükemmel bir şiir olmuş…
Kutlarım..
............................................. Saygı ve selamlar..