ÇağrıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hayat çok güzel, yeter ki çatlamış pencerelerden bakmayalım...
kırışık gözleriyle ömrünün son paragrafını bakıyordu.
çatlayan pencerede ortadan yarılmış suret görünüyordu. sağ tarafını bilmem, solu boşluğa dalıp dalıp bakıyordu. ne olur bakma! ömrünün son cümlesini okuyamıyorum. beşinci mevsim, takvim yaprağında altı çizili tarih kokuyordu. gün odaya uğramamış; oda kör, buram buram dün kokuyordu. dedim ona: " aç yüreğindeki kilidi, gönlün ayrılık acısı çekiyordu. ne olur kurtul esaretinden! tarihinin kokusunu duyamıyorum. |
selam ve sevgiler...