ÜÇÜNCÜ ELMatta ikinci el bir peygamberi deşifre ederken iki ucu manipüle edilmiş bir kılıçla kesti ellerini tanrının Shapo ilk şiirin son cümlesinde şaraba yatırdı kalbini mezarında yedi akreple ayine duran Ankhu Ra’ rem olan gözlerine ve ateşi çalan kirpiklerine boşalttı nil’i sönmedi eteş’im Artemisia... Thisbe kayıp öyküm senin henüz bir masalın yoktu ve bir kenti sana bırakıp gitti şehir... Her kim aşk bir ihtimaldir diyorsa Çatısı eksiktir bu ütopyanın örneğin Peri kızı Echo, Narcissus... Psykhe kadar güzel değildin elbet lakin aklımda tutardım ruhunu 21 gram daha ağırdın bir ölüden... Bakma aynaya her gün biraz daha eksiliyor insan kendine anı denen yaralı hayvan kırık bir kargı... Pejmürde olsa da dünya Yalnızlığı seviyorum çünkü’ hiç şüphe duymadım sadakatinden... CC_ |
İşte biz ölümlülerin ölenle arasındaki tek fark yaşadığımız sürece ruhumuzun hala ağırlığımıza dahil olması. Bilinç kaç kilo gelir bilmiyorum ama bilinçsiz bir ölü gibi yaşadığımız kesin...
Saygılar...