SİTEMDeli bir nehir gibi çağıl, çağıl çağladım, Sular çekildi şimdi, bir damlacık akmıyor. Yağmur yüklü buluttum; usul, usul ağladım. Mühürlenmiş yürekler, kimse dönüp bakmıyor. Sır tutmayan aynada yüzümü göremedim, Sırt çeviren âleme bir mana veremedim, Diyar, diyar dolaştım; bir gönle giremedim, Göğsümde bir acı var, yıllar yılı çıkmıyor. Üstüme çöktü yine hüzün dolu geceler, Aklım başımda değil, dilim neyi heceler? Ne zaman çözülecek zihnimde bilmeceler? Hafızam mı kayboldu, bir kıvılcım çakmıyor. Tutunduğum ne varsa kırılıp, dökülüyor, Bastığım taşlar bile yerinden sökülüyor, Çelikleşmiş iradem tel gibi bükülüyor, Beni savuran rüzgâr bir zerreyi yıkmıyor. Son bir gayret gösterip ayağım sürüyerek, Gezindim sokaklarda sessizce yürüyerek, Yavaş, yavaş kayboldum kar gibi eriyerek, Beni saran bu ateş başkasını yakmıyor. Doğuda bir aydınlık, şafak sökmeye yakın, Kuşlar rızkın peşinde gidiyor akın, akın, İçimden gelen bir ses; pes etmeyesin sakın! Derde aşina olan yorulmuyor, bıkmıyor. Sabri Koca |
Şiir bir ülkenin gözü kulağı sesi hissi duygusudur.
Yüreğinize sağlık kaleminiz Kavi gönlünüz abad olsun.
............................... Selâm ve Duâ ile Sevgiler Saygılar.