Eylül Bakışlım
Çınar ağacındaki
dökülen son yaprağımdın Eylül Bakışlım! Gözlerim hazan mevsiminin o eşsiz güzelliğine veda ediyordu, Bir beyaz örtü misali kaplarken her yanımı, Yokluğun, soğukluğunu seriyordu demini tutmayan körleşmiş duygularıma.. Oysa böyle bitmemeliydi; Umutlarımı küle döndüren, Yüreğimi hüzün yağmurlarıyla ıslatan, Maziyi unutulmaz bir yara olarak hatırlatan, Ve beni kendine hapseden Sonbahar!.. Rüzgarın peşine kapılıp giderken, Günbatımı tüm içtenliğiyle tenime huzurunu nakşediyordu, Ve süzülürken gözyaşların harap olan kırık gururuma, Ben çaresizliğimle yalnızlığa sarılıyordum Ateş olup beni yakmayasın diye... |
kapılıp giderken,
Günbatımı tüm
içtenliğiyle tenime
huzurunu nakşediyordu,
Ve süzülürken gözyaşların
harap olan kırık
gururuma,
Ben çaresizliğimle
yalnızlığa sarılıyordum
Ateş olup beni
yakmayasın diye...
Bu güzel şiiri yazan ve bizimle paylaşan Şairimi KUTLUYORUM...