Eylül aşkına, yeniden :)

sesimi
kendime s’aklamaya çalışıyorum
içinden geçtiğini fark etme diye

ki
biliyorsun
arada verdiğinde kendini bana
düş’ün olup dolanıveriyorum yakana…

ne kadar kaçmak istesen de ne fayda...

tam o anlarda
ne hissedersin
ne düşlersin
b’an’a dair bilirim…

bilmezden gelmeyi severim
o çok b’aşk’a…

ki
ömrüme yazılan Eylülleri toplasak inan etmez bir sen …

…

bazen kaçtığın anlarda
daha çokta yakalandığın anlarda aslında
gelip sığınıveriyorsun boynuma
ve içindekileri veriyorsun ya bana

o z’amanlarda diyorum ki
istediğin kadar aç’maya çalış aramızdaki mesafeleri
işte gelip-gömüleceğin yer

iç’im kadar
ben kadar
iç’in kadar
sen kadar…

ol’duğum yer düşlerin/ kal’dığın yer gülüşlerim…

ki
ilk defa bir Eylülün, gözlerime gül’üş olarak düş’üş halisin sen…

’sen yine de saklan
kendi vicdanında aklan
yaz’ıl’dığında serseri bir düş,
olur sana yeniden kaçak bir dövüş…’


:)
eylül2014/ dnzc_



GÜZEL GÖZLERİNİZ DERT GÖRMESİN İNŞALLAH
TEŞEKKÜR EDERİM...