EYLÜLŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bugün;
defalarca siyah beyaz maral gözlerine baktım eski günlerin yadında hatıralarım zalim bir dünyada eski defterleri karıştırdım ne kadarda hüzün buldum şiirlerimin duyguları yırtılmıştı belkide bana ait değildi o duygular... ve... yeniden yeniden baktım enel duygu dedim linç edildim olsun... her şeyin bir bedeli var seni okumanında sana hayran olmanında bir bedeli olmalı elbet sen bir başka şairdin sende çığlıklarım yankılanıyordu bakışlarında beni buluyordum siyah beyaz gözlerinde hüzün dolu geçmişimi hatırlıyordum... gülüşünü bilemiyorum, belki de acılar almış çocukları çok seviyordu haksızlığa isyan ediyordu birazda çılgındı biraz yorgundu çölde vaha arayan bir hali vardı Allah var hayranlık uyandıran imgeleri vardı... bilemiyorum, nasıl bir duygu bu beni asan celladım dan beni af etmesini bekliyorum.. ve... "nilüfer çiçeklerini" hatırlıyorum uzaktan bereket getiren "yağmur kuşlarını" içime vuran dalgaları isyan eden duyguları kırılan körpe bedenleri acılara koşan "güneşin çocuklarını" şimdi nerede acaba ? bahar gelmiş yüzünde çiçek açmaz güz gelmiş yaprak dökecek ağacı yok kış kapıda ısıtacak güneşim değil duygularımı taşıracak şairim yakama takacak gülüm değil sen geldin diye sevineyim mi ? yada senin hatırına öleyim mi ? yoksa diri diri mezara gireyim mi ? ey karanlıkta ki su ? ne kadarda berrak geldin bana acaba atsam kendimi içine çeker misin beni derinlere ? boğar mısın beni yüreğinde ? öldürür müsün beni derinlerde ? acaba merhameti var mı ? yıllardan sonra beni tanır mı ? bir muamma karanlık gecelerimde sabahı bekliyorum "gecenin kalbinde" sabah ola hayır ola..
//geçip giderken gördüm ya seni ıstırapla
gökler ağladı ben ağladım o anda// yağmurlarında ıslandım hüzünlü bir aydı Eylül yaprak yaprak döküldüm gövdemde kalmadı dal bakıyorum kızarmış yanaklar al al tozlanmış rafta tabakam aynaları kırılmış camekan hangi fırtınalardan? özleniyor çoğu zaman bir çınar altı kuşlarla cıvıl cıvıl kaçıyorum senden benden asude bir yalnızlık çağırıyor beni çook uzaklara bir eylül günüydü tanıdım seni siyah saçlarında bağladın beni anıyorum bende sensiz o günü kokladım havada sen varsın diye ne zaman baksam sitemli acılar yürekte köz köz; çay gibi demli platonik bir aşk kavuruyor alıyor beni çöllere savuruyor şükür ki şükür, maneviyatım var dayanacak gücüm var hem sevmenin ne zararı var acılarla severek yanmaktan başka hiç bir acı benden senden uzak değil çeksem de Fuzuli gibi, "el çek tabip yaramdan ben derdimle hoşem" kArA 05/09/2019 Hatay (Teşekkür ederim) |
Şiir çok İYİ…
Güzel yüreğin duygularını yazan kalemi ve ses veren kelamını kutlarım...
.................................. Saygı ve Selamlar..