EYLÜL DOKUNDU YİNE
Ve yine boynum bükük
İçimde kocaman boşluk Sırtımda tonlarca yük Hani derler ya gül evrene Gülemiyorum. Eylül çöküyor yavaş yavaş bedenime Hüzün dalgalanıyor ruhumun en derinlerinde Rüzgarın ılık mistik kokan esinti vurdukça yüzüme Herkes ten nefret ediyor Sevemiyorum. Uzaklardasın çok uzaklarda bir yerler de Ayaklarım sanki prangalanmış Parmaklıkların ardında kaldı yosun gözlerin Dağıttı beni eylül Ve ben sessiz Ve ben çaresiz Ve sen yine Yoksun____//Aleyna ırmak |
“ Dağıttı beni eylül
Ve ben sessiz
Ve ben çaresiz
Ve sen yine
Yoksun “
***
Anlaşılıyor ki sizin de
Eylül çarpmış yüreğinize
Fena çarpmış
Fena hem de !
Kimi sevenler gibi
Herhalde,
Uğramışsınız eylülün kadrine…
***
Zor,
Çok zordur ölmek eylüller de
Eylül deyip geçme ?
Kasımın ve ekimin de
Hüzün deyince
Aralarından su sızmaz eylülle
Ve bir koca sonbahar ki kolay kolay,
Gelemez insan kendine…
***
Sen ne ilksin, ne sonsun
Başkalarının eylülünden bile
Etkilenip rahatsız olursun
Madem ki kişilik olarak şiir soluklusun
Üstelik kendi eylülün yetmiyormuş gibi sana
O başkalarını da dualarınla eylülden korursun…
***
Nihayet baharın kapısından içeri girerken
Daha baharı yaşamadan,
Belki de baharın tadına bile yabancı olursun
Bekleye bekleye artık o yemyeşil tadı unutursun
Ve sonun da mutluluğa yorulursun…
***
Kutluyorum !
Güzel şiirleriniz hep böyle bol olsun !!!...