Sardunya denilen aşk sarmaşık misali

Ne zaman aklıma gelsen,
Bakışları değişiyor gökyüzünün
Bir bir uçuyor martılar
Susuyor cümle alem rüyamda

Sonsuzluğa kanat çırpıyorum şimdi
Umuda demir aldı zaman belki,
Sessizlik bir çığlık misali,
Vuslata mı ölüm sessizliği

Saatler yok sayıyor beni,
Sen niye kalbe düştün şimdi,
Açtım gözlerimi düşler miydi beni,
Belki de ben zoru seçtim, ilkti.

Haykırdım zamana sessizliği
İçimden geçen neden sensin ki?
Hangi yöne baksam sen varsın
Dilimde bir parça suskunluk, yoktuk.

Işıl ışıl gözlerimle anlatır mısralar
Yağmur yağar susar tüm sokaklar
Yok olur birden fısıldayan adımlar
Bomboştu saklandığım kör karanlıklar

Aynadaki ben miyim?
Düşlediğimin mi esiriyim.
Yok olmakta, hapsetmekteyim.
Sustuğum her an, ölmekteyim.

Ümide yelken açtı dünyam
Aklım kalbe dolaştı güya
Karıştı ve tekrar karıştı insan
Beklemeli mi sardunyam.