Sabretmek....
Bir ben ki ağlamaktan,
Yaralarına dokunmaktan korkan Sabreden ama susmaktan yara alan Sonsuzluk deryasında bir ışığa Muhtaç yaşayan, Takılı kaldığı şeylerden Yorulan, Yorulduğu kadar da canı acıyan Dayanan ama mutluluğu hakeden Susan ama gözleri konuşan Yeter artık deyip kaldırıp Atamayan bazı şeyleri İçinde saklı tutan Dibine kadar mutluluk isterken Mutsuzluğun dibinde yaşayan Aşık olan ama saklayamayan Bu yüzden birçok kez yara alan Kalbine sus demeye gücü yetmeyen Çok ağlamak isterken yine susan Sustukça içine atan yorulan Zamana bırakan ama çabuk usanan Mutlu günleri düşlerken, Mutsuzlukla sınanan, Zordur ağlamak süzülürken Gözyaşların kalbinden, Zordur sabretmek sonunun Mutluluğa çıkıp çıkmayacağını Bilmeden, Yolunun sonunu görmeden Sabretmeye çalışmak gerçekten.. Herşey düzelir mi gerçekler acıdır derken.... Gülebilmek mutluluktan çok zormuş anladım artık derken... |