Kendime Ninni...Kaybetmenin acısını örtmüyor Cümle olmaya yenik düşmüş kelimeler Hiçbir harf sığmıyor zavallı sözcüklerin içine Giden geri gelmiyor misal Ve dirilmiyor ölenler... Parmaklıklar ardından seyredersin bazen dünyayı Bazen de buğulu bir camın ardından Öyle silik bir silüetle Ve kanlıyken gözler Kulaklarında paslı sözcükler yinelenirken... Kime soracağını bilemezsin yitirdiklerini Kimi suçlayacağını ise hiç... Elini nereye koyacağını Yüzünü nereye döneceğini Ne yöne bakacağını Hiçbir şey bilemezsin! Sanki çekilmiştir canın Ve ruhun izler kadavraya dönmüş bedenini Salaş yüksek bir tavandan... Göğsünü tırmalar tırnakları uzamış bir kedi Kemirirken içini kuyruklu küçük fareler! Çok sevdiğin her şey Birden hiç sevmediğin oluverirler Beyninin çapı, dünyanın çapını yenerken Kalbinin sesi uzaklarda usul bir ninni söyler Pıt pıt pıttt p ı t... Ve dirilmiyor ölenler... Dönüşü olmayan yollardan el sallıyor gidenler Uyu kalbim uyu... “Uyu da büyü...” Annen sana sevgi dolu bir dünya kuracak Pıt pıt pıttt p ı t.... 02:07/ 29 Ağustos Sevtap Kaya Nurgönül |
annesiz babasiz cocuklar biliyor bunu en çok..
birgün sevgi dolu dunyada
belki annem ve babamla elele...
sevgimle Sevtap'im