HAYAT TEFARRUATTIR
Hazan yaprağı gibi, savruldu tüm anılar.
Malazgirt meydanında dağılan ordu rahat. Bir birine karıştı, iyi kötü duygular. Artık dikiş tutmuyor, mevsimden uzak hayat. Duygular üç kuruşluk, gökkubbeye erişti. Bukelemun, uçakla adaletle yarıştı. Medeniyet yok oldu, insanlıklar karıştı. Hergün bir maske takar, insanlar bin bir sürat. Eşşekler alim olmuş, katır okur kursunu. Aslanlar tilkilerden, alır hayat dersini. Kurbağalar beğenmez, göllerdeki yosunu. Değişmeyen tek şey var, asıl yoksunu fıtrat. Dürüstlüğün gramı, safi altındanda paha. Beyaz yoğurt değişti, rengi çalar siyaha. Ar namus mahsun kalmış namussuz kalkmış şaha. Sanki hipodromla da, gökbakır çılgın kırat. Dadaşım öğüt verir, anlamaz insanoğlu. Bir yanlışa sapmadan dosdoğru gitsin yolu. Dünya ilim merkezi, insanlığın okulu. Adalet olsun işi, gayrısı teferruat. 25.08.2019 Muammer KARS |
Dadaşım öğüt verir, anlamaz insanoğlu.
Bir yanlışa sapmadan dosdoğru gitsin yolu.
Dünya ilim merkezi, insanlığın okulu.
Adalet olsun işi, gayrısı teferruat.
BU GÜZEL ŞİİRİ YAZAN ŞAİR ARKADAŞIMI KUTLUYORUM...