YARENLER
Sürmedim demini, devri Âlemin
Payıma ahu zar düştü yarenler İkbalimi yazan çala kalemin Divitinde efkâr taştı yarenler Sıyrıldı mizandan bozuldu denge Kuşandım sabrımı tutuştum cenge Talih aktan başka, döndü her renge Neşenin ibresi şaştı yarenler Eşeleyip durdum yıktım bendimi Çözemedim gitti ilmi fendimi Mengeneye koydum kendi kendimi Ejderha ağzında diştim yarenler Çektim derdi gamı vermedim cefa Bir gönülle dolup sürmedim sefa Yordum cemi cismi görmedim vefa Ömrüm bir hayaldi, düştü yarenler Hoşgörüyü sordum ruhi zariften Zerre şüphem yoktur akli tariften Manayı öğrendim ehli ariften Özüm kırk kazanda pişti yarenler Küllenen yaramı deşip var ettim Kıymet bilmezleri öze yâr ettim Sustum hicabımdan sözde kâr ettim Benimki hesapsız işti yarenler Erenim sırtımda yüküm inmedi Bahşedilen bedel cana sinmedi Denizimde tufan, dalgam dinmedi Her daim gözümde yaştı yarenler Zaralıeren (Azimet IŞIK) 16.08.2019 ÇEKMEKÖY İSTANBUL Gizli düşmanını sanınca dostu, Bir zaman yüreğim derdine pustu, Gerçeği görünce öfkeyi kustu, Hiddetle hırsından şişti yarenler; sakaoğluhasankucuk |
Bir zaman yüreğim derdine pustu,
Gerçeği görünce öfkeyi kustu,
Hiddetle hırsından şişti yarenler; diyerek destekliyor,
tebrik ediyorum. Selam ve saygılarımla.