BABAM ÖLMEDİ ANNE
Namaz vaktidir ezan okundu okunacak
Tan ağarıyor babam biraz sonra kalkacak Cami yolunda ayak sesleri duyulacak Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Akrabalar toplanmış baban öldü diyorlar Ben ona doyamadım onu hiç bilmiyorlar İçimdeki ateşi neden söndürmüyorlar Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Seccadesi serili odamızda duruyor Babam abdest alacak sesizce uyanıyor Rüya mıdır hayal mi yüreğim çok yanıyor Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Tesbihini almışta çeker gibi elinde Sözcükler sanki birer dua olmuş dilinde Gözyaşları dökülmüş duruyor mendilinde Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Yanaklarını öptüm üşümüş sanki biraz Bahçeye gül dikecek elleriyle bu yaz Aylardan on nisandı hava ayaz mı ayaz Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Ela gözünde yaş var hem de hiç kapanmamış Boynunu sağa eğmiş uyur gibi uzanmış Nur yüzüne doymadım babam dünya yalanmış Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Bulutlarda ağlıyor babamın bu haline Hançer saplandı sanki şu dertli yüreğime Boğazımda hıçkırık inanmam öldüğüne Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Torunları ağlıyor kardeşlerim elemli Annem feryat ediyor gözleri öyle nemli Babamız baş tacımız canımızdan önemli Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Ev niye kalabalık dostlar niye gelmişler Dualar okunuyor hocayı getirmişler Yemekler veriliyor yere sofra sermişler Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Haydi sil gözyaşını yalnız değilsin asla Benim çileli annem başını gögsüme yasla Biz baharı yaşarken hazan mı geldi yoksa Babam ölmedi anne birazdan uyanacak Elini öpeceğim kucaklayıp sarılıp Babam gider mi anne hiç bizlere darılıp Bizi bırakıp gitmez buralardan ayrılıp Babam ölmedi anne birazdan uyananacak Karakızım Nuray’ım deyipte sarılacak O mutlu günlerimiz bir bir yaşanılacak Rüya olsun ne olur hemen uyanılacak Babam ölmedi anne birazdan uyanacak... NURAY ÇAĞLAYAN YILMAZ |