Gecenin ortasında bir hayale dönüştün 
Hiçkimseydi yüzün
Isıttım olmayan ellerini
İsimsiz dualarla
Sen, sanki ben varmışım gibi güldün 
Geceydi sonuçta 
Ne sen vardın ne de ben
Ne de ay
uzaklarda 
Bir çamur ıslaklığı kadar varsın say
belli ki nem kokusu
sinmiş odanın duvarlarına 
Ait olamama duygusu
Ağır basıyordur elbet 
Burada olmadığından mı ne 
simsiyah ağaçların
olmayan uğultuları
İlişmiyordu olmayan gölgene
Ağaçlar da en az bizim kadar yoktu
yoksulluktu belki
belki yasaklı bir kentin sakıncalı bölgesi
saklıyordu öfkesini olmayan ağaçların,olmayan uğultularının
buğulu bir nostalji kumpanyası kurguladı çocukluğun 
silik bir karnaval suskunluğu tutundu
olmayan yanağının kararsız gamzesine 
Sen olmadığın şiirlerin hepsinde 
Aslında suskunluğun kadar vardın
Sen memleketimin hüzün arşivinde 
Hiç olmadığın kadar vardın
Gülümse
Fm