selam...selam nasılsın çok zaman oldu biliyorum biliyorum tüm mevsimlerde kıştı düşürme yüzünü, düşen yüzün olmamalı dur bakayım… hala derin, hala nemli ve hala anlam yüklü, biz yüklü gözlerin hayat derdin bana hatırladın mı bende sana yaşamak en çok biz yakışırdık aşka, aşka en çok biz katışırdık neden suskunsun... benim ki de soru işte pardon ya mutlu musun demeyeceğim sende sorma zaten zordur bilirim seviyormuş gibi davranmak hayatı neden, nedensiz giden, gidilen biz olduk diye de sormayacağım saymadım, sayamadım da zaten kaç adımdı yokluğun günler, aylar, yıllar mevsimler gelip geçmiş olsa da ne senden ne de bizi hatırlatan hiçbir bizden asla geçmedim, geçemedim be gülüm bizi taşıyamasada artık sensizliği giydirdiğim omuzlarım, içim çıkmazlarında izlerini taşıyan her acıya diz çökmüşlüğüm olsa da, üşüsem de bizi servilerin gölgesinde, ihanet saysam da sensiz aldığım her nefesi ömrüme yeminliydim... yeminliydim be gülüm seni son defa koklamadan, son defa dudaklarına sımsıkı sarılmadan ölmemeye biliyorum zamanın bile kölesi olduğu bu imkansız aşkta yine, yeniden yaşayamamanın hem esiri hem de efendisi olacağız izin ver eskiden olduğu gibi harmanlanayım yine dudaklarında yatırayım yine bizi yüreğimin en karanlık mahzenlerine olur mu gözlerini bulutlarına banıp, ıslanıp yine kirpiklerine gideceksin biliyorum bu sefer ağlama...sakın ağlama bu sefer gamzelen, çiçeklen yeter gözlerime ve gülümseyerek dudaklan, kenetlen son defa da olsa ağarmış nefesime... ilhanaşıcıağustosikibinondokuz |