hiçene’l hak // kapatınca gözlerimi âleme bir ben yoklar beni gayb olurum kendi içimde o vakit müşfik sancılar içinde bir beden, sonsuzluğa üflenmeye ramak bir perde aralanır göz ucumda kifayetsiz kalır cümlesi âlemin yok olur sanki içinde biçim ararım kendimi, bulamam derimki hiçim /// işlenirken feleğin çarkında ömür... gayb’olur; zamanın içinde insan /// |