Korkacak bir şey yoktur halbuki
sen karşımdaysan
ancak ışıktan kör olabilirim
senin gözlerinde.
ilkin sövmekti en terbiyeli yanlarımdan
en korkunç aynadan korkmaktı
sana bakmak gibi bir gayem yoktu
hayat iskambil yakamozundan
dağları kahrederdin ve yine dağları
paramparça olurdu mutluluklar,
yine ivme kaybeder ayak ucuna düşerdim.
acınası bir tebessüm ve
süregelen daha uzun yalnızlıklar,
hayat suyundan irkilmek
ve saçlarına uzun bir süre uzaktan
uzunca bakamamaktan korkmaktan
ve yine korkulardan geçtim.
Yoksunluğun korkum oluyordu
boşlukta savuruyordu boşluk beni,
dağ surları ve sevmek ikindileri
mahzene alıyordu beni
oysa hiç esrik kalmadı ayaklarım
ayık aşktan tökezledi çokca sevmekten birde
yanmaktan kirpiklerinin alevinde
uzağa çok uzağa meyledilmiş bir melodiydin sen
açıkca sağırdım sana.
Oysa aşk aşk!
bir ara sağırdım
Kaysa rastlamıştım
her tanesi aşkla tavaf edilmiş
kum tanelerinden yutmuştum
evet sağırdım,
Baban için onu terketmemek
kuyuya yalnız düşmemek
ve göğün lütfu için ömrümden esirgemek için
hiç bağışlanmayacağım seni
yani seni sevmek için.