Yangın...
.
Hayal kırıklarım tutuştu birden, Nice masum,mazlum anım yanıyor... Ölmüş ümitlerle farksız kabirden, Fikir, zikir mazim, canım yanıyor... . Turan hülyasında bakıp durduğum... Zevkle süslediğim, şevkle kurduğum... Her taşına ülkü mührü vurduğum... Sarayım, hamamım, hanım yanıyor... . Kutsalları canla, başla savunduk, Kızıl elma denen düşle avunduk... Ceddimizle gurur duyduk, övündük, Ruhuma haz veren şanım yanıyor... . Bir dava edinmek öyle bir hal ki, Görünmez gözüne dünyanın mülkü... Şu Mecnun gönlüme Leyla’ydı ülkü, Bildiğim yol, gaye, tanım yanıyor... . Ne zaman açılsa milli bahisler, Şahlanır içimde duygular, hisler... Aklıma geldikçe sahte şahıslar, Sabrile uslanan kanım yanıyor... . Sonunda gördüm ki, taklidi iman, Olmazmış vicdana, ahlaka liman... Gerçeği yüzüme vurdukça zaman, Kemlerle anılan sanım yanıyor... . Atatürk’ü tekrar bulmak tek karım, Uygar bir Türkiye, bütün efkarım... Bayrağım, vatanım namusum, arım, Türklük aşkıyla sol yanım yanıyor... . Veli BOSTANCI |
İçten duyarlı yüreğinizi ve güzel kaleminizde bitmez kef aldım…
Kutlarım…