Çok sev beni!
Uçuşan küllerin ateşe tapışı gibi
Bazen alevlen
Sön bazen
Rüzgarın kollarında can çekişir gibi

.
.
.

Senden nefret ettiğim doğru
Şah damarını lekeleyen o aleve lanetler okuduğum da!

Bu yüzden
Yalnızlıktır
Yüzüme kesikler attığım kör bıçağın adı
Sırrı çözülemeyen sonsuzluk yolunda adıma yakılan türkülerde,
oy yarim oy diyemeyişlerin
Kuzeye meyilli iken gözler,
güneyde kora kesmiş dermansızlığı kasıkların
Bu yüzdendir

Acılardı çocukluğumda oyuncaklarım
Onlardı uykularımda sarıldığım
Biten yalnızlığın ardından ne gelecek korkularımdandır
Atamadığım kahkahalarım

Şiirlerin mısralarında mucize orgazmları tetikleyen telepatik sevişmeler
Kaburgalarda çentik çentik kalıntısı sanki yangınların
Ve havada kalan bir dua ki artık yetim sanki
Beceremedi ki kendi ellerini yaratabilmeyi okşasın saçlarımı Tanrı
Uçuşan sigara dumanlarında aradım şefkati bu yüzden

Lanet olsun…
Ne başı ne sonu belli bu travmanın!

(Yıldıray Kızıltan)