Hey-keller...Kral gibi yaşasan ne, sefil yaşasan ne, Aldanırsın bir ömür iki yokluk arasında Ha sarayda ölmüşsün, ha kulübede, Üstüne farklı toprak atılacak değil ya. Bir şeyin önemi yok, zamandan başka Sevmediğin ot burnunun dibinde biter Tekrarı yok bu hayatın al aklını başına Yorgunluğun sonsuz bir uykuyla geçer. Sevginin bulunmadığı yerde, akıl arama Anlamsız hayata katlanmak zorundasın His dediğin şey, bildiğin laf bu yüzyılda Demedimmi ben sana birkaç bayramlıksın. Denize dökülünce, biter nehrin coşkusu Öyle yada böyle, herşey olacağına varır Nasılsa kokar, geride bıraktığı tortusu Ne heveslenirsin sana kalsa, kalsa, nah kalır İstersen çul giy, istersen ipeklere bezen Ayna dediğin şey, kumdan değilm mi Sonunda çürüyecek, nasılsa zayıf beden Hey-kellere inanma, bilmezler kıymetini... Mustafa Yaman 27.07.2019 |
Saygı ve selamlarımla...