Hayat ile AyaküstüŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sene 2005-2006 olması gerek, unutmuştum yazdığımı. Ta ki dün eski kitap ve özel eşyalarımı düzenlemeye karar verinceye kadar. O zaman eski bir defterin arkasına karaladığım yazıları fark ettim. Böylece paylaşmaya karar verdim.
Günaydın.
Nasılsınız bu sabah? İyi gördüm sizi, iyisiniz iyisiniz. Duydum ki bugün yarın gidiyormuşsunuz. Acaba nereye gideceksiniz? Üstelikte bana haber bile vermeden, demek ansızın, ben fark etmeden, sessizce ve temelli dönmemek üzere... Gidişinizle burası boşalacak, tadı kaçacak. Gidişiniz gibi sessiz kalacak, sesiniz olmayacak biliyorsunuz. ............... Oturabilir miyim? Teşekkür ederim çok naziksiniz. Aynı zamanda kibarsınız da. Gözlerinize bakabilir miyim? Gözbebeklerinizde güneşi görüyorum, beni ısıtıyorsunuz. Elleriniz, elleriniz çok soğuk; farkında mısınız? Ellerinizi verin lütfen, ısınmanız gerek üşüyorsunuz. Bulutlar; kara bulutlar yağmur yüklü bakınız. Hava da soğumaya başladı; yağmur yağacak geliniz. Niçin ısrar ediyorsunuz? Beni üzüyorsunuz. Lütfen diyorum, gelin hasta olacaksınız. Hep böyle yapıyorsunuz. Ne zaman konuşsam sizinle, hiç dinlemiyorsunuz. Kendinizi harap ediyor, sonunda bitap düşüyorsunuz. Siz hastalandığınızda veya sizin yokluğunuzda benden mutlu olmamı mı bekliyorsunuz? ..................... Peki, ısrar etmeyeceğim ve artık müsaadenizi isteyeceğim. Biliyorum ve inanıyorum ki siz bir gün gitseniz bile namınız ile yaşayacaksınız. Siz bir gün gitseniz bile yaptıklarınızla anılacaksınız. |
Güzel yüreğinizden gelen güzel bir şiir okudum.
Tebrik ederim selam saygı ile.