İfşa
neden böyle uğultuyla avutursun boşluğu?
rüzgarların titreştiği utancı memnuniyetle karşılarsın yokluğun zerrelerini azad etti sonunda bir şeylerin sonu el yordamıyla gideceğiz karanlığın soğuğuna kuzeyine kutbuna aciz aşk masallarından ve mizah sıkıntısından daha da donuk hislerin kirlerinden arınmış berrak bir yalnızlık neden böyle uğultuyla? ve nasıl kurtularak an içindeki bıçaklardan Kendi izlerinden bulunmasın bahsi geçen |
berrak bir yalnızlık”
Kulağa hoş geliyor..