KİM AKILLI KİM DELİBir merdivenim olsa çıksam bilinmezlere; Seyretsem yeryüzünü kim akıllı kim deli? Nelere güler insan, neler yakar canını, Hep rüzgar mı savurur hiç mi esmez sam yeli? Karınca kadar sabrı bir arı kadar aklı; Yok mu insanoğlunun, içinde neler saklı? Neler mubahtır ona, hangi işler yasaklı, Haklı haksız belli mi, neye uzanır eli? Gezsem bütün dünyayı tanısam şu alemi, Yazar mıyım yine ben, kırar mıyım kalemi? Yalnızlığa bürünüp, örer miyim kalemi? Bu ne zor bir sorudur, cevap verir mi veli? Onca ibret var iken, insanoğlu kör bakar. Belayı kendi çeker, hem çaresiz hem sakar. Ne çileyle kurduğu dünyayı kendi yıkar. Dinmez bir ömür boyu, gözünden akan seli. Yıkılırsa sırtını dayadığı o dağlar; Onulmaz dertler ile, her gün karalar bağlar, Sözlerin kârı yoktur, böyledir deli çağlar. Tek gerçeği aşk olur, sevmişse bir güzeli. Her sır çözülse bile, insan yine çözülmez, Musibetten ders alsa, tekrar tekrar üzülmez. Boş konuşur ağızlar torba değil büzülmez. Böyle kurulmuş düzen böyle gelmiş ezeli. Şerife Çınar "KÖRFEZDE GÜN BATIMI" adlı kitaptan |
Musibetten ders alsa, tekrar tekrar üzülmez.
Boş konuşur ağızlar torba değil büzülmez.
Böyle kurulmuş düzen böyle gelmiş ezeli.
Merdivene tırmanıp yukarıdan aşağıya hallerimizi seyredip
ne güzel resmetmişsiniz mısralara...
Yürekten kutluyorum, selam ve saygılarla...