YOLCU
Göğün mavisi mi düştü gözlerine?
Elinde rengarenk boyalar. Ardında yarım kalmış işler. Nereye gidersin çocuk? Aklında iliklenmemiş düşünceler. Ruhunda dinmemiş fırtınalar. Yüzdürmeye kıyamadığın kayığın. Dalgaları aşmadan nereye çocuk? Kitabında hergün yeni hayatlar doğarken. İsmi konmamış yarınları. Havada asılı kalan uçurtmanı. Uçurmadan göğün eteğinde, nereye çocuk? Bilirim, dört yanın pusu. Tetikte bekliyor kör kurşunlar. Hedefini bulmadan. Ufka koş çocuk. Birgül Yeğin 5 mayıs 2013 |