plansız
planlı olmayan sıradanlıklardan geçiliyor
geçiş bu kendiliğinden dönen tekeri çomak sokmak gırtlağına gibi kendinin devrim ve ülkü ben olmadığımı hissediyorum kendimin etin kemiğin içine sıkışmış varlık az benlik kırıcı vaziyet sek duruluğun çarpmaması camdan gözlerden izliyorken dış dışarı emmiş olamam dudaklarım yarın avazı o uzun siyah saçlı fırtınanın düş dalgalısı memelerini o o da değildi zaten yaratılmışın yarattığı öz çekime hikayesi şu dinsiz kuzeyli şarkılar güneşin adalarından afaroz ettiği kaç kulaç boyu ötedeydi beni doğuracak seni bulmak sen nefeslerken duvarların ölümsüz efendilerini bulutlarla birlikte koşuyor uçanlara konuşuyor dillerden kopan bağsız fısıltılar taşa toprağı gereksiz oluşu bir savaşı başlatmanın bir şair bir söz eder plansız çürür yerden kesilen dizler şimdi -şimdi |