ZİHNİYET BOZULUNCAZihniyet bozulunca korkarız gölgemizden, Gözde şeytani bakış, akıl düzgün tartmıyor. Nasıl oldu da çıktık kendi yörüngemizden? Yaş kemale erse de, tecrübeler artmıyor. İnsanlar azgınlaşmış, kibirler tavan yapmış, Nefis ağır basınca, çoğu yolundan sapmış, Kimi mala, paraya; kimi şehvete tapmış, Kafa hep havalarda, burnu yere sürtmüyor! Feleğin çemberinden defalarca geçen var, Mazlumların hakkını kadeh, kadeh içen var, Emek vermediğini, malı gibi biçen var, İnsanlar şeytanlaşmış, iblis boşa dürtmüyor. Bu zamanın insanı yaraya merhem olmaz, Sen ne söylersen söyle, varıp yerini bulmaz, Doluya koysan almaz, boşa koyarsan dolmaz, Yama küçük geliyor, kusurları örtmüyor. İlmi, sanatı attık; menfaat tek derdimiz, Beyinleri yıkanmış sanki bütün ferdimiz, Para, altın, mücevher dilimizde virdimiz, Çalınan minareler kılıfını yırtmıyor. Sabri Koca *vird: zikir |
İlmi, sanatı attık; menfaat tek derdimiz,
Beyinleri yıkanmış sanki bütün ferdimiz,
Para, altın, mücevher dilimizde virdimiz,
Çalınan minareler kılıfını yırtmıyor.
Güzel desem yetmez çok güzeldi. Şairimi kutluyorum.