EY VEFASIZ
Olmaz öyle safsata kim kanar bu yalana
Verdiğin tek bir sözü tutmadın ey vefasız Adam olup bir kere demedin ki kime ne Baş koyarak dizime yatmadın ey vefasız Aklın başında değil ayran gönüllü yarim Ettiklerin kar kalmaz unutma Allah kerim Kalbimde hep kırgınlık felah bulmaz hiç serim Benden yana sevdanı gütmedin ey vefasız Her çiçekten bal alan hercai arı gibi Gönül dağına çöken ihtiras karı gibi Şen dilleri susturan dilsizin zarı gibi Bulbül olup bahçemde ötmedin ey vefasız Saçım süpürge ettim yıllar yılı uğruna Yılmadan kulak verdim isyanına çağrına Merhem istedin sürdüm her gün yürek ağrına Emeğimi hesaba katmadın ey vefasız Yolun sonuna geldik aklın geldi başına Boşa dökme acımam gözlerinin yaşına Var git akılsız başı vur nedamet taşına Ne yazık beni mesud etmedin ey vefsız NİLÜFER SARP 28.MAYIS.2019 |
Şimdi kendi gövdeme dallarımda bir yüküm..
Bu yaralı bir kalbin verdiği zor bir hüküm,
Sanma ki gözlerimde tütmedin ey vefasız.
Şiirde kendimi buldum.. ve şu anda içimden gelen nacizane dörtlüğü sayfanıza bıraktım. Uygun görürseniz bu kıtayı bu güzel şiirinize dost nazarlığı olarak ekleyebilirsiniz.