İşte Ben Öldüm
Başımı göğsüne yasladıgım an
Cennetim mi idi bilemiyorum Gönlüme yapıştı gam ile güman Sensiz bu alemde gülemiyorum Kor ateş içinde doğunun kızı Kavruldukça artar oldu bu sızı Cehenneme girsek yakmazdı bizi Aşkı düşmanıma dilemiyorum Elbette Hüda’ya rabbime taptık Ne oldu ki aşkın yolundan saptık Gönül köprüsünü çürük mü yaptık Geçit vermez oldu gelemiyorum Aynaya bakıp da halime güldüm Nasıl ki bir canı ikiye böldüm Yaşıyor zannetme işte ben öldüm Nedense kabrimi bulamıyorum Kul Garib’im bitmez yâr benim çilem Sineme sarıldı keder ve elem Kader yazısını ben nasıl silem Şu kara yazıyı silemiyorum Emine Çerçi |